Razastarr-Όλοι οι θεοί

Σύνθεση: Νικόλας Καρίμαλης
Ενορχήστρωση: Χρήστος Λαϊνάς
Στίχοι - ερμηνεία: Οδυσσέας, Νικόλας
Έπαιξαν οι: Χρήστος Λαϊνάς - Κιθάρες, Πάνος Γαλάνης - τύμπανα, Γιώργος Ξανθόπουλος - Σαξόφωνα, Δημήτρης Λαϊνάς - Rhodes-Πλήκτρα, Άγγελος"Μανάρας" Κιούκας - Μπάσο
Φωτογραφίες: Δημήτρης "Κανένας" Κωνσταντόπουλος
Μίξη-Mastering: Δήμος Μάρκος

Στίχοι
Όλοι οι Θεοί κοιτούν στην γη και κλαίνε, άλλοι γελάνε, λένε,
κι άλλοι λένε πως περιφρονούμαι το ανθρώπινο είδος
Λένε, τα δάση καίνε δίποδα που ανάποδα σκέφτονται, λένε,
για μύρια όσα φταίνε, και δεν, έχω αντίρρηση γί αυτό,
ίσα ίσα που γι' αυτό πυροδοτώ ξεσηκωμό στην σκέψη,
κοφτερό μαχαίρι σαν αυτό θα βαδίζω πλέον
δυνάμεις, δεν θα με εγκαταλείπουν πλέον, επιπλέον.
Με αυτές το παρελθόν θα καίω, και για αυτά που φταίω, δεν λέω,
θα προσπαθώ αντάξιος να φανώ,
κάποια στιγμή με αυτούς που αγαπώ, με αυτούς που με ξυπνούν
όταν απελπισμένος προσπαθώ να φτάσω στα άστρα.
Νύχτες γκρεμίζονται κάστρα, φιλε βάστα,
μην ταξιδεύεις αλλου, κάτσε εδώ, καλού κακού,
στέλνω μήνυμα στη γη παντού, επί παντός επιστητού
ας πάει στο όνομα του όποιου Θεού.

Όλοι οι Θεοί κοιτούν στη γη και κλαίνε, άλλοι γελάνε, λένε,
κι άλλοι λένε πως, αρκούμαστε στο μίσος,
κι ίσως αν δεν ήταν μύθος, το δήθεν ήθος,
ίσως να τιμούσαμε ανθρώπους πιο πολύ.. x2

Όταν καταλάβουμε πως εμείς είμαστε το σύνολο,
και πως τώρα πια κανείς μας δεν παλεύει μόνος,
τότε ο ήλιος θα απλώσει τις ακτίνες του ξανά,
που ως χέρια θα σηκώσουν τις γροθιές μας ψηλά.
Κι όλοι τότε ενωμένοι σαν ένα θα διώξουμε την σκοτεινιά,
που σαν λιμός πάνω απ' τις πόλεις των ψυχών πετά,
θα αφουγκραστούμε τα όρη των χρωμάτων, την μίλια,
και θα πιστέψουμε πως έχουμε φτερά, αδέρφια μου.
Δεν φταίτε εσείς για όλα αυτά του καθρέφτη τα μάτια
που ζουν θλιμμένα μυστικά, δεν φταίτε εσείς,
για τα στερεμένα ποτάμια, τα καμμένα δάση,
των πουλιών τα παρακάλια..
Όλοι οι Θεοί φυλάν τα δάκρυα τους,
θα τα μοιράσουν στο λαό να ξεδιψάσει, μα μέχρι τότε,
κρατάμε τα χάπια κάτω απ' την γλώσσα
κι όταν θα βγούμε απ' τον ουράνιο ζωμό,
θα σημάνει της γνώσης αφετηρία.

Όλοι οι Θεοί κοιτούν στη γη και κλαίνε, άλλοι γελάνε, λένε,
κι άλλοι λένε πως, αρκούμαστε στο μίσος.
Κι ίσως, αν δεν ήταν μύθος, το δήθεν ήθος,
ίσως να τιμούσαμε ανθρώπους πιο πολύ.. x3