Κεντρική Πλατεία Δράμας 09/02/2013
Ώρα Έναρξης 18:00
Tην διαμαρτυρία τους θα εκφράσουν με live μουσικη οι :
4ΗΕ-ΕΜΑ
ΣΚΟΤΕΙΝΕΣ ΣΥΝΟΙΚΙΕΣ 318
ΜΑΤΙΑ ΤΟΥ ΔΡΟΜΟΥ
ΣΩΙΛ (BAS)
ΧΥΜΑ
K.Π.Ρ.
Ζώντας σε μια εποχή ορθολογισμού απέναντι στα φυσικά, ηθικά και κοινωνικά ζητήματα, είναι άξιο απορίας το πώς ο άνθρωπος εξακολουθεί να είναι τόσο επιρρεπής στον δογματισμό και τον φανατισμό.
Σκοπός του εν λόγω εντύπου δεν είναι ο προσηλυτισμός πάνω σε μια προαποφασισμένη ιδέα αλλά μια προσπάθεια ανάλυσης της σημερινής νοσηρής πολιτικής πραγματικότητας, για τον σχηματισμό αυτόνομων ιδεών πάνω στο θέμα αυτό.
Ένα από τα σημαντικότερα προβλήματα της εποχής μας, εν έτη 2013, όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και σ’άλλα κράτη της Ευρώπης, είναι η έξαρση και η απότομη αύξηση των ακροδεξιών πολιτικών δυνάμεων, πολέμιων της Δημοκρατίας, με φασιστικά και ρατσιστικά φρονήματα που περιφρονούν στο έπακρο τα ανθρώπινα δικαιώματα, που με τόσους αγώνες επετεύχθησαν, οπλίζοντας με μίσος τους λάους, καπηλεύονται την οργή τους και την ανέχειά τους προς ίδιον όφελος.
Καθαροί υποστηρικτές του Χίτλερ και των απάνθρωπων ιδεών του, προσπαθούν να αναβιώσουν το πιο μισητό, βδελυρό και απολυταρχικό κοινωνικό-πολιτικό σύστημα που υπήρξε στην ιστορία της ανθρωπότητας.
Φαντασιώνονται να αντικαταστήσουν τους πολεμοχαρείς υποκινητές του Β’Παγκοσμίου Πολέμου που στοίχισε την ζωή σε περισσότερους από 55.000.000 ανθρώπους, ανάμεσα στους οποίους πολίτες άμαχοι, άνθρωποι που βασανίστηκαν επειδή αντέδρασαν στο καθεστώς, ή απλά και μόνο για την καταγωγή τους ή τις σεξουαλικές τους προτιμήσεις.
Παραθέτω λοιπόν το εξής ερώτημα, πώς είναι δυνατόν ένα τέτοιο κομμάτι της ιστορίας μας να γίνεται αποδεκτό από ένα τόσο μεγάλο κομμάτι Ευρωπαίων πολιτών.
Ιδίως στην Ελλάδα, μια χώρα με τέτοια πολιτισμική αξία, στην χώρα που δεν βαφτίστηκε τυχαία «το λίκνο της Δημοκρατίας», στον πρώτο ανθρωποκεντρικό πολιτισμό, πώς γίνεται να υπάρχουν Έλληνες «πατριώτες» που ασπάζονται ένα ανθρωποκτόνο σμίλευμα μίσους, αδιαλλαξίας και φανατισμού?
Μην πιστέψεις κανέναν που φωνάζει για το καλό της πατρίδας και γεμίζει την τσέπη του ή τις κάλπες του από αυτό. Την πατρίδα (ό,τι σημαίνει για τον καθένα αυτό), την σιγοτραγούδησαν άνθρωποι σε υπόγεια με κασέτες του Στέλιου, την ένιωσαν πρόσφυγες που έγιναν αποδεκτοί σε έναν ξένο τόπο, την καμάρωσαν άνθρωποι που σεβάστηκαν και όλες τις άλλες πατρίδες..
Είναι διαφορετική έννοια ν’ αγαπάς την πατρίδα σου, από το να μισείς τις υπόλοιπες γύρω σου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου